Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 2250

Strona z 57 < Poprzednia Następna >

Aleksander Taniewski

( - 1904 Kraków) - Powstaniec Styczniowy [1] "Były podpułkownik armji rosyjskiej, uczestnik powstania narodowego polskiego z r. 1863, były urzędnik magistratu, zmarł w Krakowie" [1]

Aleksander Targoński

mężcz. 27 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, wziął zasiłek na kupienie domu, rodziny nie posiadał

Aleksander Teodorowski

Zm. przed 1919, żona: Bronisława, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: W-234

Aleksander Tesmer

Ur. 1843 ( 1844 ), miejscowość w 1923: Warszawa, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-776

zob. Taniewski Aleksander Toczyski, płk, dca kawalerii w Pułku Jazdy Wołyńskiej

Aleksander Tołoczko

mężcz. 26 lat na 1868 r., zesłany na osadzenie, z 1864 r. przebywał w marińskim okręgu, rodziny nie posiadał

Aleksander Tomaszewski

Więzień cytadeli warszawskiej. mieszczanin z Mokran, pow. bialski, ojciec dwojga dzieci. Aresztowany w Mokranach 26 marca 1864 r. "za ukrywanie w domu dwóch powstańców". Skazany na roboty w Rosji. W więzieniu od 2 sierpnia. 28 kwietnia 1865 r. odesłany do Warszawy. (T-10).

Aleksander Tomaszewski

gmina/wieś Szumowo Krajewo, przestępstwo: był w bandzie Mystkowskiego, data zarządzenia: 14.03.1865

Aleksander Tomaszewski

Tomaszewski (Tomaszewicz?) Aleksander, syn Rafała, ur. ok. 1845, szlachcic z Mińszczyzny, uczeń gimnazjum. Za „nieprawomyślność pod względem politycznym" zesłany na zamieszkanie pod dozorem policji w gub. ołonieckiej. Od listopada 1864 mieszkał w Powieńcu (ojciec w gub. mińskiej). W 1869, na mocy manifestu z maja 1868, został zwolniony z dozoru (z pewnymi ograniczeniami) 1 przeniósł się do Wytegry, gdzie od 20 sierpnia 1869 pracował jako pisarz w powiatowym urzędzie ziemskim. W styczniu następnego roku zwrócił się do MSW o zezwolenie na wstąpienie do służby państwowej, ale, w związku z nieprzychylnym stanowiskiem gubernatora ołonieckiego i samego MSW, dopiero po trzech latach, w lutym 1873, uzyskał „najwyższą zgodę" na wniosek III Oddziału, do którego ostatecznie się odwołał. Później miał pełnić funkcję naczelnika policji (prystawa) w jednym z powiatów gub. ołonieckiej — tam tez prawdopodobnie zmarł.

Aleksander Tomaszewski

Tomaszewski Aleksander ( - ) - powstaniec styczniowy, ślusarz

Aleksander Tomkiewicz

Appołoniiew, mężcz. 19 lat, ziemianin kowieńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw na zamieszkanie, z 1864 r. przebywał w Omsku, rodziny nie posiadał, kawaler

Aleksander Tomza

Ur. 1843 Rumunki, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: powstaniec, liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XIV-62

Józef Topolnicki

Artykuł | Józef h. Sas. Ur. 19.3.1835 Dobrostany, zm 10.8.1908 Jarosław. Syn Dionizego Bonawentury i Marii Zawadzkiej (Zadoreckiej?). Uczył się w seminarium łacińskiem we Lwowie lecz jego naukę przerwała choroba. Dokończył je dopiero prawd. w 1854. W 1857 ukończył Uniwersytet Lwowski po czym pracował jako strażnik domen lasowych w Dyrekcji Skarbu Państwa. Na wieść o powstaniu poprosił o urlop i wstąpił do oddziału konnego Horodyńskiego. Walczył pod Radziwiłłowem gdzie został ranny w nogę. Odstąpił wtedy swą broń koledze ratując mu życie. Broń ta znajduje się w muzeum w Jarosławiu. Ponownie 21.2.1864 walczył w . Po powrocie pełnił urząd nadinspektora podatkowego w Gródku Jagiellońskim. Ok. 1870 ożeniony z Hanną Bielską h. Jelita, (ojciec: Wojciech, matka: Wiktoria Rosacińska (Rożańska)), właścicielka dóbr Ostra Mogiła i Iwanówka w pow. skałkowskim w Galicji. Miał 6 dzieci: Józefa Wojciecha, Cecylię, Marię, Jadwigę, Stanisława i Władysławę Annę. Poch. Tarnopol cm Mikuliniecki 3-9-6,

Aleksander Trentowski

uczestnictwo w potyczkach: płockie: Sokołowo 29.10.1863

Aleksander Tressenberg

z Litwy, żołnierz w szeregach powstańczych, internowany w jednej z twierdz państwa Austryjackiego, w końcu r. 1864 wstąpił w szeregi armii meksykańskiej, zastrzelony został przez Czecha Maresza kolegę swego, mającego złość do niego.

Aleksander Trojanczuk

Włościanin należał do powieszenia jednej mieszczanki i do ograbienia jej rzeczy, 8 sierpnia 1864 r powieszony w Stukach Rozińskiege pow.

Władysław Trojanowski

Ziemianin, właściciel Trojanowa (ob. Aleksandrów Kujawski), współpracował z konspiracją narodową na stacji Białe Błota (ob. Aleksandrów Kujawski). W oparciu o donosy został aresztowany i osadzony w więzieniu we Włocławku.

Aleksander Truskulawski

Zm. przed 1919, żona: Maria, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: IV-157

Aleksander Truszkowski

ur. r. 1846 w Łukawcu, uczeń gim., służył jako szereg, w oddz. Czechowskiego. Wierzbickiego i. Buckiego. Walczył nad Potokiem, pod Polichna. Kaniowolą, Chruśliną, Żyżynem i . Po powstaniu pirofesor gimnaz.

Powstaniec styczniowy, internowany w Teltsch z Wincentym Bardeckim, Hryniewieckim i Mieczysławem Borowskim.

Aleksander Trzecieski

Właściciel Woli Mieleckiej. Komisarz organizacji narodowej na terenie powiatu mieleckiego. Aresztowany w marcu 1864

Aleksander Trzeszczkowski

gmina/wieś Drozdowo Piątnica, przestępstwo: wydalony ze wsi, pochodzenie informacji: spis wydalonych nr 261

Antoni Turkietty

Pułkownik Antoni Turkietty ur. 1805 r. Miastków pow. Garwolin. Mieszkał w Stanisławowie w skrajnym niedostatku. [1] Zmarł w Krakowie, przy ul. Karmelickiej 52 26.04.1896 r. (przyczyna zgonu: uwiąd starczy) [2] Pochowany 28.4.1896 w grobowcu Weteranów Powstań Narodowych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Na bocznej ścianie grobowca znajduje się tablica z napisem: "Antoni Turkietty / Oficer WP 1831 Korpusu Gener. Dwernickiego / Naczelnik Oddziału Powstania 1863 / Sybirak *1805 + 1896" [3]

Aleksander Turowicz

Aleksander Turowicz, ur. 1848 Półkoty, syn. Piotra i Wiktorii Namiotkiewicz[1], mieszkał w Sejnach. Brał udział w powstaniu, zesłany powrócił bez nogi[3]. Ożeniony z Marią Szarejko (21.11.1871 Berżniki[1]), Ojciec Michała[2].

Aleksander Turski

ТУРСКIЙ Александръ,szlachcic (дворянин),mieszkał w słonimskim powiecie, był domowym nauczycielem (проживал в Слонимском уезде, был домашним учителем вимении Панском),gubernia grodzieńska,uczestnik Powstania Styczniowego, zesłaniec, na mocy p. 3 orzeczenia /powelenja/ cesarskiego z 13 i 17 maja 1871 r. zwolniony z dozoru policyjnego z prawem zamieszkania gdziekolwiek w państwie rosyjskim, z wyjątkiem stolicy i guberni stołecznych, Królestwa Polskiego i Zabranego Kraju, lecz z zabronieniem mu objęcia służby państwowej i społecznej.

Aleksander Turski

mężcz. 24 lata w 1868 r., ziemianin Mińskiej gub., zesłany z pozbawieniem praw, z 1868 r. przebywał w Kaińsku, rodziny nie posiadał

Aleksander Twardomański

szlachcic z Mińszczyzny. Za „dobrowolny pobyt w szajce buntowników" został na podstawie konfirmacji namiestnika Królestwa Polskiego z 16 kwietnia 1865 pozbawiony wszelkich praw 1 zesłany na osiedlenie w Syberii Zach., w gub. jenisejskiej. Od 14 sierpnia 1865 przebywał we wsi Ustiańskaja pow. kańskiego. Na mocy manifestu z maja 1868, uzyskał w styczniu 1872 zezwolenie MSW na przeniesienie do gub. kazańskiej. We wrześniu I 873 wyruszył z braku środków „etapami" do Kazania, dokąd przybył 3 października 1873Z Kazania został wysłany do Jadrynia pod dozór policji. W I 874 zwolniony z dozoru, na podstawie manifestu ze stycznia t.r.

Aleksander Twarkowski

mężcz. 30 (42) lata w 1868 r., szlachcic grodzieńskiej guberni, zesłany z pozbawieniem praw, z 1865 r. przebywał w tomskiej guberni Kainskom okręgu, rodziny nie posiadał

Aleksander Tworkowski

Tworkowski (Twarkowski?) Aleksander, szlachcic, zesłany z Kowna do gub. kazańskiej. W Jadryniu przebywał od 15 lub 25 stycznia 1864. Na zesłaniu poślubił córkę rosyjskiego kapitana, mieszkańca Jadrynia, Aleksandrę. Zona zwracała się w 1865 do władz z prośbami o zgodę na wstąpienie męża do służby państwowej - prawdopodobnie bezskutecznie.

Powstaniec figurujący w Archiwum ks. Ruczki

Aleksander Tymiński

gmina/wieś Zambrów Grochy, kara: wypuszczony z więzienia, przestępstwo: wrócił z bandy Wodzyńskiego, gdzie był żandarmem, data zarządzenia: 14.03.1864

Aleksander Tyszyński

Szlachcic, syn Grzegorza.

Aleksander Ubysz

Ur. 1835 Ptura, zm. przed 1919, żona: Joanna Florentyna, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: XI-74

Aleksander Ubysz

(1833 - 1890) - ur. w Ostrobużu, oficer armii austriackiej. W powstaniu walczył najpierw jako podoficer, następnie oficer pod rozkazami Leona Czechowskiego i u Żalplachty w stopniu kapitana. Zmarł we wrześniu we Lwowie

Aleksander Ubysz

uczestnictwo w potyczkach: lubelskie: Tuczapy 19.05.1863

Aleksander Ubysz

ur. r. 1838 w Ostrobużu, żołnierz wojsk austr., służył jako szereg., sierżant, porucz. i kapit. w oddz. Czechowskiego i Zapałowicza. "Walczył pod Hutą krzesz., nad Tanwią, pod Tyszowcami i Mołozowem. Ranny pod Hutą krzesz.

Aleksander Ubysz

h. Cholewa, ur. 1832, zm. 11 IX 1890, powstaniec styczniowy, poch. Lwów

Aleksander Ubysz

Aleksander Ubysz, h. Cholewa. Ur. 1833, zm. 11.9.1890 Lwów. Syn Józefa, właściciela majątku Ostrobuż w ziemi bełskiej.. Oficer armii austriackiej. Wszedł jako szeregowy do oddziałów Czachowskiego awansując do stopnia kapitana. Walczył też u Zapałowicza. Brał udział w bitwych pod Hutą Krzeszowską (ciężko ranny), nad Tanwią, pod Tyszowcami i Mozołowem. Został pojmany i skazany rozstrzelanie - zbiegł z więzienia we Włocławku - wyłamawszy kratę więzienną skoczył na kark stróżującego żołnierza i przebił go jego własnym bagnetem. Potem zabrał konia i wyjechał ze stajni wojskowych w mundurze rosyjskim. Po powstaniu posiadał majątek Krywe nad sanem. Literat, gawędziarz - pisał pod pseudonimem "Symplicius Gawin". Zapalony myśliwy. Redaktor czasopisma "Łowca". Opublikował też w częściach wspomnienia myśliwskie "Na moczarach bełzkich" na łamach pisma "Ognisko domowe". Żona Maria Niesiołowska z Sokolego. Koniec życia spędził we Lwowie. Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim - znajduje się w kwaterze 68.

Aleksander Uchnast

Ostatni weteran powstania na Kielecczyźnie. Pochowany 1939 obok zbiorowej mogiły powstańczej w Busku Zdroju.

Aleksander Uchnast

ppor., odzn. Krzyżem Niepodległości z mieczami za udział w Powstaniu 1863

Strona z 57 < Poprzednia Następna >