Zarejestruj się lub Zaloguj się

Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.

Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.

Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Imię

Nazwisko

Opis

Źródło

Nadawca

Uwagi

Ze zdjęciem

Tryb wyszukiwania

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 369

Strona z 10 < Poprzednia Następna >

Władysław Kielch

Ur. 1838r., Karników pow. lipnowski gub. płocka. Maszynowy ślusarz, monter żelazny i drzewny oraz maszynista, zamieszkały we Lwowie, wdowiec, 2 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był porucznikiem i kawalerem, otrzymał medal Anny, Żelazna Korona Kaukaska i krzyż Jerzego, natomiast w czasie powstania służył pod Mierosławskim, Mielęckim, Oborskim, Włodkiem, Youngiem, Czachowskim, Rudowskim i Gromejką. Był przy przeprawie przez Gopło z Mielęckim, pod Brdowem, Małogoszczem i w innych bitwach. Pod Bobrownikami został wzięty do niewoli. Był kilkakrotnie ranny – pod Krzywosądzą, Gopłem, Małogoszczem, pod Nowym Miastem i w Bobrownikach. Deklarację podpisał 31.12.1900r.

W 1863 - 22 lata, zamieszkały w Susku, wyrobnik, syn Tomasza, kawaler. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Aleksander Kleist

Ur. 1840 Dołga, miejscowość w 1923: Płock, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: I-262

Aleksander Kleist

ppro. (1840) Płock

Franciszek Klonowski

(1846-1924), syn Antoniego i Julianny z Napierkowskich

Antoni Klukowski

rodem z miasta Pułtuska, lat 20, żołnierz w szeregach powstańczych, internowany w jednej z twierdz cesarstwa austryackiego, w końcu roku 1864 wstąpił w szeregi armii meksykańskiej i zginął w czasie bitwy dnia 17 Lipca 1865 roku. Akt zejścia przesłany prokuratorowi królewskiemu w Płocku.

Konstanty Kobyliński

Syn Kazimierza, szlachcic z pow. białostockiego. Do powstania poszedł z kilkoma członkami swojej rodziny (ojciec i brat zginęli, matka oszalała i zmarła). Walczył w Białostockiem, Augustowskiem, Płockiem i na Podlasiu. Wzięty do niewoli, został skazany na 4 lata ciężkich robót. Katorgę odbywał poza Bajkałem w Siwakowej oraz w Zakładach Nerczyńskich. W 1866 r. przeniesiono go na osiedlenie do okr. kireńskiego. W latach 70. przebywał w gub. nowogrodzkiej. Po 1883 r. zwolniony z dozoru policyjnego, miał prawo wstąpienia do służby publicznej.

Leon Kołakowski

duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1864 miejsce wysyłki: płocka, miejsce zsyłki: penzeńska, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

(1828 - 1863), ziemianin z pow. przasnyskiego, dowódca oddziału w Płockiem. Poległ pod Rydzewem 5 V 1863 r

Maksymilian Konopacki

zamieszkał w Prusach, pozostawił żonę. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Stefan Konopski

właściciel nieruchomości w Płocku, lat 24

Stefan Konopski

W 1863 24 lata, ur. Płock, właściciel nieruchomości, syn Jędrzeja. Poległ w 16.4.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Ligowo].

Przemysław Kotarski

Przemysław Kotarski h. Pniejnia[17]. Ur. 30.10.1835 Płock, zm. 29.11.1902 Wiedeń. Syn Bonawentury Jana[17] (syna Stanisława, naczelnika Sekcji Skarbowej w Rządzie Gubernialnym Płockim[14] a następnie Augustowskim) i Małgorzaty Antoniny Lesickiej. Miał starszego brata Bonawenturę Henryka (zm. 1910) i dwie siostry: Pankrację Salomeę Józefę, zam. Jagielską, oraz Aleksandrę Józefę zam. Weyher. Przed Powstaniem był urzędnikiem Spraw Wewnętrznych w Królestwie Polskim. Dietariusz Wydziału Dóbr i Lasów w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Od 30.1.1863 pełnił Obowiązki młodszego adiunkta ekonomicznego przy Delegacjach Czynszowych do Okręgu Piotrkowskiego.[15] W czasie Powstania pełnił z ramienia Rządu Narodowego rolę prawd. wywiadowczą do czego wykorzystywał zajmowane stanowisko. Mianowany naczelnikiem powiatu kaliskiego z siedzibą w Piotrkowie, gdzie był zarówno pomocnikiem wojewody jak i pełnił rolę naczelnika miasta.[8] Od 1884 Dyrektor Towarzystwa Zaliczkowego[1][15] Przyjaźnił się z Adamem Asnykiem. z którym zakładał Towarzystwo Szkoły Ludowej. Należał niemal do wszystkich towarzystw kulturalnych Krakowa, które wspierał.[8 ] Zmarł w Wiedniu[2] w czasie powrotu z Abazji (Opatija), gdzie przebywał na urlopie i dla poprawy zdrowia wraz z przyjaciółmi Mieczysławem Pawlikowskim i jego rodziną. Pochowany w Krakowie na Rakowicach, kwatera Ra koło Pomnika Powstańców, we wspólnych grobie z przyjacielem i powstańcem ks. .[9] Kondukt prowadził ks. - przyjaciel zmarłego.[7] W przemowie podczas pogrzebu powiedział m.in. [7] Po jego śmierci Muzeum Narodowe otrzymało przekazane 44 obrazy olejne, rysunki i akwarele, wśród których były prace Kossaka, Tetmajera, Malczewskie go, Chlebowskiego i innych.[6]

udział w potyczkach: podlaskie: Płock 23.01.1863 dostał się do niewoli

Feliks Kowalewski

duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1865 miejsce wysyłki: płocka, miejsce zsyłki: tomska, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

Jerzy Kowalewski

(Józef) duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1863 miejsce wysyłki: płocka, miejsce zsyłki: Syberia, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

czy Kowalczewski z Płocka, syn obywatela miejskiego, terminator szewcki, służył pod dowództwem jenerała Taczanowskiego jako szeregowiec, zginął w bitwie pod Ignacewera dnia 8 Maja 1863 r.

Romuald Kozłowski

W 1863 38 lat, syn Jana i Joanny. Poległ w 16.4.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Ligowo].

Stanisław Kozłowski

Stanisław Kozłowski. Ur. 1843 r. we wsi Czarnocinie w ziemi Łomżyńskiej. Wstąpił do powstania jako student instytatu politechnicznego w Puławach. Walczył pod Fryczem, dowódeą partji w Płockiem, później w partji Jasińskiego, jako jego adjutant. Brał udział w bitwie nad Orzycem i ta otrzymał kontuzję. Później uczestniczył jeszcze w 18 potyczkach, aż gdy nad pruską granic ą moskale większemi siłami otoczyć się starali oddział powstańców, Kozłowski wraz z innymi przekroczył granicę, a przebywszy na ęmigracji kilka lat, powrócił wreszcie do kraju.

Antoni Kraszewski

ppro. (1842) Płock

Ur. 1842 Włocławek, miejscowość w 1923: Płock, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VII-58

Jan Królikiewicz

(ok. 1844-?) Syn Napoleona, szlachcic z pow. wieluńskiego gub. warszawskiej, nauczyciel w Płocku. W powstaniu był podoficerem w oddziale. Sądzony w Warszawie, został skazany na 8 lat ciężkich robót w zakładach. Z Irkucka wyprawiono go do Zakładów Nerczyńskich, przebywał w kopalni Kliczka, potem w Siwakowej^). Na osiedleniu mieszkał w gub. irkuckiej, a w 1871 r. otrzymał pozwolenie na wyjazd do europ, części Rosji. Nie skorzystał wówczas z tej możliwości, w 1875 r. przebywał w guberni jakuckiej na terenach złotonośnych. Rok później wyjechał do Kostromy, gdzie imał się różnych zajęć: pracował w zakładzie fotograficznym, zajmował się handlem towarami galanteryjnymi. Do 1880 r. nie uzyskał zgody na powrót do kraju.

Julian Krosnowski

wieku lat 32 syn obywatela z Płockiego. Szkoły gimnazyalne ukończył w Płocku, później kształcił się w szkole centralnej w Paryżu, poczem zaciągnął się do kozaków tureckich Jener. Zamojskiego, następnie odbył kampanią włoską 1859 r. w legionach Garibaldego, po ukończeniu której powrócił do Paryża i był korepetytorem w szkole Batignolskiej. Powstanie 1863 r. powołało go znów do czynnej służby, oddał on swoje usługi i znakomite zdolności wojskowe pod rozkazy Jener. Mierosławskiego, poległ w nieszczęśliwej potyczce 19. Lutego pod Krzywosądzą, w której sam kwiat dzielnej młodzieży * padł ofiarą swego poświęcenia i patryotyzmu.

W 1863 - 48 lat, zamieszkały w Golubiu. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Zamieszkały w Choczniu. guwerner, kawaler. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Mikołaj Krygier

Ur. 1842 Nieszawa, miejscowość w 1923: Płock, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-210

Mikołaj Krygier

ppro. (1842) Płock

Michał Krzysztofik

Ur. 1841 Józefin, miejscowość w 1923: Płock, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: VII-62

Michał Krzysztofik

ppro. (1841) Płock

Faustyn Krzywkowski

Ur. w Ostrowie, pow. Mławski w 1822 r. Syn Stanisława i Antoniny z Czachorowskich. w 1848 r. rozpoczął pracę w cynkografii gubernialnej w Płocku jak drukarz. W 1849 r. ożenił się z Józefą Brudzińską. W 1859 r. mianowany bednarzem w magazynie solnym w Bobrownikach. W końcu 1863 r. aresztowany w Bobrownikach i w 1864 r. za udział w żandarmerii powstańczej skazany na 8 lat katorżniczej pracy w twierdzach syberyjskich. Jesienią tego roku wysłany na zesłanie do Rosji

Antoni Kubiatowski

Urodził się w Bobrownikach dnia 21 października 1845 r. Był synem Wojciecha i Franciszki zd. Baranowicz. W dniu przyjścia na świat Antoniego Kubiatowskiego jego ojciec odbywał służbę wojskową w wojsku rosyjskim i dopiero w 30 grudnia 1853 r. będąc urlopowanym z armii, wobec proboszcza bobrownickiego Pawła Polkowskiego i świadka Piotra Zmińskiego, młynarza, oficjalnie uznał Antoniego za swojego syna. Oświadczenie to zostało wpisane do akt stanu cywilnego. W 1863 r. Antoni wstępuje do partii powstańczej Mirewicza, następnie przechodzi do oddziałów Langiewicza. Bierze udział w bitwie pod Częstochową (Radziwie). W nieznanych okolicznościach wpada w ręce Rosjan i osiem miesięcy jest więziony w Piotrkowie Trybunalskim. Udział w powstaniu Antoniego Kubiatowskiego nie pozbawia zaufania władz jego ojca, który w połowie lat 60 XIX w. jest ławnikiem miejskim a kilka lat później, po pozbawieniu Bobrownik praw miejskich zostaje drugim z kolei wójtem nowo utworzonej gminy bobrownickiej. Antoni po swoich powstańczych perypetiach wraca do Bobrownik i mieszka tu na stałe. Wchodzi w związek małżeński z Petronelą Bigosińską i w latach 80 XIX w. zostaje wybrany przez zebranie gminne ławnikiem sądu gminnego II okręgu, który obejmował jurysdykcją gminy Bobrowniki, Osówka, Szpetal i miał siedzibę w Bobrownikach. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. Antoni Kubiatowski jako były powstaniec z 1863 r. zostaje awansowany do stopnia ppor. weteranów i oprócz innych odznaczeń 8 września 1930 r. zostaje udekorowany za walkę z bronią w ręku w czasie powstania styczniowego Krzyżem Niepodległości z Mieczami. W 1919 r. wybrany zostaje na ławnika bobrownickiego sądu pokoju, na której to funkcji zatwierdza go sejmik powiatu lipnowskiego. Umiera 14 lutego 1933 r. Jego mogiła znajduje się do dzisiaj na cmentarzu parafialnym w Bobrownikach.

Marian Kukaczewski

Zamieszkały w Golubiu, syn Wilhelma. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Władysław Kułak

W 1863 - 22 lata, Ur. Mokotów. guwerner z Wielgiego, kawaler. Poległ w 16.4.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Ligowo].

Tomasz Kurzątkowski

W 1863 - 19 lat, wyrobnik zamieszkały w Sierpcu. Poległ w 9.7.1863 [wg danych Księgi Zgonów par. Grójsk].

Był jednym z najczynniejszych w tak zwanym Towarzystwie Bratniej Pomocy w Akademii Medycznej w Warszawie. Przekonany o założenie zebrań Biblioteki i Kasy Akademickiej wraz z Jaśniewskim wysłani zostali do Lublina i Płocka pod dozór policji. Obaj uciekli za granicę, a Kurzyna w imieniu młodzieży warszawskiej wszedł w zażyłe stosunki z Mierosławskim. W końcu zaś 1863 r. miano mu oddać główne kierownictwo powstaniem. Jednakże uwięzienie Aleksandra Waszkowskiego zakończyło rzec można istnienie Rządu Narodowego. Urodził się w 1835 r. w Warszawie z ubogich rodziców. Na Akademii Medycznej, do której się zapisał poznał się z Jurgiensem będącym na czele tajnego sprzysiężenia młodzieży. Z wybuchem powstania przybył z Mierosławskim na Kujawy. Bił się dzielnie pod Krzywosądzem, a po potyczce pod Nową Wsią powrócił z Mierosławskim do Paryża, skąd wkrótce udał się do Warszawy, następnie od Galicji skąd po uwolnieniu się z więzienia udał się raz jeszcze do Warszawy w grudniu 1863 r. Zmarł 2 lipca 1865 r. w szpitalu w Zurychu.

Wojciech Kuśnierski

chciał przyłączyć się do uzbrojnych powstańców 21 stycznia r. 1863 rozstrzelany w mieście Płocku.

z Warszawy, student Szkoły Głównej, rozstrzelany w Płocku.

Ignacy Kwiatkowski

ppro. (1845) Płock

Józef Arkadiusz Kwiatkowski

Ur. 1845, miejscowość w 1923: Płock, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-270

Karol Piotr Kwiatkowski

h. Abdank, ppro. (1835) Płock

Strona z 10 < Poprzednia Następna >