Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Powstańcy styczniowi

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 307
Strona z 8 Następna >
Konstanty Adamski
Urywki życiorysu pisane przez: Konstanty Adamski „... Urodziłem się w roku 1841. 21 lutego w gminie Berezowce parafij Tarnowieckiej powiatu Jasielskiego z Maryi Wilgosz i Szymona Adamskiego. Ojciec był w obowiązku u Pana Pilinskiego w Tarnowcu w obszarze Dworskiem Leśniczem, pochodził z Kamieńca Podolskiego, a Matka Zmigroda powiatu Jasielskiego. Było nas trzech braci, najstarszy był oficyjalistą prywatnem, średni był Adjutantem przy g Pałku 4 Bataili, a ja najmłodszy chodziłem do szkoły w Jaśle normalny, będąc w 4 klasie na nieszczęście Ojciec umarł 4 stycz 1852...” Protokół przyjęcia do przytuliska z dnia 16.05 1902 r. Przed powstaniem: był w praktyce u leśniczego W powstaniu: Najpierw był pod Mosakowskim pod Gołczewicami - w drodze do Złotego Potoku (koło Częstochowy) napadnięci przez Moskali rozpierzchli się. Weteran poszedł do Chrzanowa, tam złapany przez wojsko austriackie . Siedział w Chrzanowie 2 tygodnie – potem wysłany do Krakowa i wreszcie do Jasła. Po sformowaniu się oddziału Czachowskiego poszedł do jego oddziału i bił się pod Rybnicą. i Żarnowicacmi w kompanii kapitana Rosnera, Później przedostał się przez Moskali z kapitanem Lemelnowskim i uszedł do lasów Kunowskich . urywek życiorysu. „...W 1864 roku sformowane oddziały uderzyły na Opatów pod dowództwem Generała Topora – tam nas odparto – a ja dostałem się do niewoli rosyjskiej. Zasądzony zostałem do rot aresztanckich i odesłano mnie do Guberni Orłowskiej. W r. 1867 wróciłem do kraju....” Po powstaniu: Pracował przy budowie kolei do roku 1900. Do Przytuliska przyjęty w 1902 roku.
Władysław Cichorski
Zameczek, Roman 1822-1876, urodził się w Kaliszu. Syn Wincenta, radcy stanu, senatora i Emilii z Zapolskich. Władysław ukończył gimnazjum w Warszawie, kształcił się w szkole rolniczej w Marymoncie. Po utracie majątku został urzędnikiem w Komisji Przychodów i Skarbu, gdzie pracował do 1861r. Następnie zaangażowany w ruch niepodległościowy, udał się w Płockie i Augustowskie, aby przygotowywać włościan do powstania, po wybuchu którego ogłaszał manifest powstańczy. Na początku powstania dokonał koncentracji partyzantów w okolicy Łap. W nocy z 22 na 23.01.1863r. opanował stację kolejową Łapy, zaatakował Suraż, gdzie rozproszył załogę rosyjską, a następnie poszedł pod Wysokie Mazowieckie i Tykocin. Sukcesy te sprawiły, że zgromadził spory oddział, z którym brał udział w bitwie pod Siemiatyczami ( i ). Po przegranej pod Siemiatyczami walczył z Rosjanami m.in. pod (28.02.1863r.). Wkrótce podporządkował się Z. Padlewskiemu i pod jego komendą brał udział w wielu bitwach i potyczkach: pod (8.03.1863r.), (9.03.1863r.), (12.03.1863r.), (14.03.1863r.), (15.03.1863r.). Po bitwie pod Osówką uciekł wraz z 300 ludźmi oddanymi mu pod komendę. Został mianowany organizatorem Prus Zachodnich, wkrótce aresztowany i osadzony w więzieniu w Chełmnie, skąd udało mu się uciec. Wyjechał do Drezna, następnie do Szwajcarii, a w 1866r. osiadł w Paryżu. Walczył w wojnie francusko-pruskiej 1870-1871. Po upadku Komuny Paryskiej musiał opuścić Paryż i udał się do Galicji, a następnie do Rumunii, gdzie pracował przy budowie kolei. Ostatecznie osiadł w Stanisławowie w charakterze kierownika spółdzielni spożywczej. Odebrał sobie życie 8.06.1876r.
Strona z 8 Następna >