Powstanie Styczniowe - uczestnicy

(ur. Miłkowska). Za udział w powstaniu zesłana wraz z mężem do Ołoneckiej gub,, gdzie przebyła sześć lat.

Dobra Stefanopol w pow. brasławskim przymusowo sprzedane po wydarzeniach 1863 roku. Nabywca: Mikołaj Grigoriew

Ur. 1837 Markowo Wiel., stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-706

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Sapolewo , pow. czerykowski został przymusowo sprzedany

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Halejówka , pow. mścisławski został przymusowo sprzedany

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Oszełowszczyzna , pow. lidzki został przymusowo sprzedany

Ziemianin. Ur. w 1842r. w Grzy­bowej, pow. krzemienieckiego. Do powstania wyszedł jako stu­dent Uniwersytetu Kijowskiego. Walczył w oddziale gen. Ró­życkiego. Więziony w Konstantynowie i Żytomierzu. Zesła­ny na osiedlenie do gub permskiej.

Ur. 1840, miejscowość w 1923: Krasnosielsk, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: II-935

h. Korwin. Ur. 20.03.1843 Łuca (Łuka?) w pow. złoczowskim, syn Feliksa - powstańca listopadowego i żołnierza Legii Nadwiślańskiej, dzierżawcy dóbr ziemskich. Po ukończeniu gimnazjum przy gospodarstwie ojca. Od 23.1.1863 w Powstaniu. W oddziale Władysława Jungi wstąpił do kawalerii. jako żołnierz prosty. W oddziale Gregorowicza pod Sklarami jako podoficer, W oddziale Józefa Oksińskiego i Liticha jako wachmistrz i tu mianowany porucznikiem. Pod Sklarami lekko ranny. Pod Koniecpolem lekko ranny w nogę (mianowanie na oficera przez Rząd Narodowy). Odbył całą kampanię w oddziale taczanowskiego w kaliskim, był we wszystkich bitwach, które ten dowódca odbył a po rozbiciu pod Kruszyną z oddziałem swym 75 ludzi, których w porządku wyprowadził udał się do księstwa łowickiego do oddziałów Skowrońskiego. Po bitwie Igielcowskiej przyłączył swój oddział 150 ludzi do oddziału Słupskiego i Matusiewicza w którym pozostawał aż do rozbicia pod Złoczowem. Tu mianowany rotmistrzem i komendantem sześciu oddziałów żandarmerii. w guberni kaliskiej i piotrkowskiej. Ubito pod nim osiem koni. Wzięty do niewoli zbiegł. Na emigracji w 1865 w Konstantynopolu wstąpił do pułku Sadyka Paszy (Czajkowskiego). W 1889 wpisał się do Towarzystwa Weteranów we Lwowie, żonaty, bezdzietny, mieszkał w Maksymówce.

h. Korwin. Ur. 20.03.1843r., Łuca pow. złoczowski. Dzierżawca dóbr z Maksymówki obok Podwołoczysk, żonaty, bezdzietny, religii rzymsko-katolickiej, syn Feliksa byłego oficera wojsk polskich z roku 1831. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem po ukończeniu szkół gimnazjalnych w 1862r.pozostawał przy ojcu, natomiast w czasie powstania był w oddziale Junga, wstąpił do kawalerii, później w oddziale Grekowicza pod Szklarami był podoficerem, w oddziale Oxińskiego i Leticha jako wachmistrz, tu został mianowany na porucznika. Pod Szklarami był lekko ranny. U Oxińskiego pod Koniecpolem lekko ranny w nogę (mianowany przez Rząd Narodowy oficerem). Odbył całą kampanię w oddziale Taczanowskiego w kaliskim i był we wszystkich bitwach, które ten dowódca odbył a po rozbiciu pod Kruszyną ze swoim oddziałem składającym się z 75 ludzi udał się w łowickie do Skowrońskiego. Po bitwie igielcowskiej przyłączył swój oddział 150 ludzi do Słupskiego i Matusiewicza, z którymi pozostał aż do rozbicia pod Złoczewem gdzie został mianowany rotmistrzem i komendantem 6 oddziałów żandarmerii w gub. kaliskiej i piotrkowskiej. Był w 23 bitwach i potyczkach z wymienionymi oddziałami. Ranny był trzy razy jednak lekko. Ubito pod nim osiem koni. Został wzięty do niewoli, skąd dzięki patriotycznym polkom udało się go uwolnić. Deklarację podpisał 10.05.1889r.

rotmistrz, naczelnik sześciu oddziałów straży narodowej

h. Korwin, ur. w Łuce r. 1843, służył w oddz. Wład. Younga w kawaler, jako szereg, w oddz. Grekowicza jako podofic. w oddz. Oxińskiego i Liitticha jako wachm. a później porucz. Pod Taczanowskim odbył całą kampanię w Kaliskiem, był we wszystkich przez tegoż stoczonych bitwach, a po rozbiciu pod Kruszyną, ze swoim oddziałem 75 ludzi, udał się w Łowickie pod komendę Skowrońskiego. Później przyłączył swój oddział, 150 ludzi do oddziału Słupskiego i Matusiewicza, z którymi pozostawał aż do rozbicia pod Złoczowem, gdzie został mianowany rotmistrzem i komendan. 6-ciu oddz. żandarmeryi w gub. Kaliskiej i Piotrkowskiej. Brał udział w 23-ech bitwach i potyczkach. Był ranny lekko 3 razy a mianowicie pod i Koniecpolem, stracił 8 koni i był w niewoli, skąd przez patryot. Polki został wydobyty. Po oowst. dzierż, dóbr w skarbie Zbarawskim.

H. Korwin. Urodzony w 1847 roku w Tarnowie. W powstaniu służył pod pseudonimem „Zaremba* i walczył pod dowództwem Czachowskiego i Taczanowskiego w randze oficera.

mężcz. ziemianin kowieńskiej guberni, warunki zesłania nieznane, przebywał w Omsku, usłużeniie

służył w oddziale Jazdy Wołyńskiej pod dowództwem gen. Edmunda Różyckiego. Po powstaniu osiadł w Tarnopolu, gdzie z biegiem lat, gdy wiek późny upominał się o swe prawa, żył z ofiarności publicznej. Zmarł w szpitalu powszechnym w Tarnopolu we wrześniu 1911.

szlachcic kowieńskiej prowincji

Mirowy pośrednik. Zesłany do ciężkich robót, wysłany 14.04.1865. Zarejestrowano jego pobyt w więzieniu w Petersburgu w trakcie przejścia na zesłanie.

Właściciel majątku Miniewicze, powstaniec, sybirak. Mianowany z ramienia Rządu Narodowego naczelnikiem cywilnym powiatu grodzieńskiego. Zadenuncjowany i zesłany. Jego dwór został spalony przez Rosjan a dobra skonfiskowano. Pierwowzór Andrzeja Korczyńskiego z powieści Elizy Orzeszkowej "Nad Niemnem".

Ur. 1832 Rotkiewicze, miejscowość w 1923: Jaworów, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: oficer, stopień wojskowy w 1923r.: of. wet., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: Of.-2

ppro. (1845) Rzecze Duże

ppro. (1840) Krsnoslelsk

zesłanie z Litwy na zamieszkanie w Rosji, ukazem z dnia 10/22 grudnia 1865 majątek: Stefanopol , pow. dziśnieński został przymusowo sprzedany

of. wet. (1832) Jaworów

Zm. przed 1919, żona: Maria, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: V-39

w powstaniu podpułkownik. Urodzony w 1832 r. wRolbiewicach ziemi Lidzkiej. Pracował w organizacji cywilnej (Wydział Wojny) podkierownictwem pułkownika Gałęzowskiego. Ponieważ Rzad rosyjski dowiedział się o jego szkodliwej działalności dla Państwa – zmuszono go do opuszczenia b. zaboru rosyjskiego. Zbiegł do Krakowa a stad wyemigrował do Francji do Parya. W powstaniu występował pod pseudonimem „Sapieha”. W jego aktach personalnych znajduje się notarialny odpis (nominacja) Rządu Narodowego (wydział Wojny w Krakowie) – na podpułkownika wojsk narodowych, z dnia 13 marca 1863 roku

W powstaniu podpułkownik. Urodzony w 1832 roku w Rolbiewicach ziemi Lidzkiej. Pracował w organizacji cywilnej (Wydział Wojny) pod kierownictwem pułkownika Gałęzowskiego. Ponieważ Rząd rosyjski dowiedział się o jego szkodliwej działalności dla Państwa — zmuszono go do opuszczenia b. zaboru rosyjskiego. Zbiegł do Krakowa a stąd wyemigrował do Francji do Paryża. W powstaniu występował pod pseudonimem „Sapieha*. W jego aktach personalnych znajduje się notarialny odpis (nominacja) Rządu Narodowego (Wydział Wojny w Krakowie) — na podpułkownika wojsk narodowych, z dnia 13 marca 1863 roku.

h. Korwin, Ur. 6.12.1799, bratanek gen. Henryka, podpułkownik ułanów jazdy lubelskie. Walczył pod Grochowem i Ostrołęką. Emigrant W 1848 dowódca legionu polskiego w Lombardii. W 1863 organizował przerzuty ochotników do kraju. Zm. 7.2.1873 Paryż. Poch. Montmartre 40.

ppro. (1845) Częstochowa

ppro. (1838) Sadowne

z Lubelskiego, starzec literat, niegdyś redaktor jednego z pism codziennych warszawskich i autor książki „Chłop polski". W Usolu miał domek własny. Po przejściu na posielenie przeniósł się do Krasnojarska i zmarł tam niebawem.

ppro. (1840) Płock

student, pracował jako główny orgagizator oddz. powstańcz. i żandarmeryi i delegat Rządu naród, w Paryżu.

powstaniec

rodem ze Skierniewic guberni Warszawskiej, w skutek ran otrzymanych w bitwie pod Igołomią dnia 4 Maja 1863 zmarł w Krakowie w szpitalu św. Łazarza dnia 5go t, m. i r. Pochowany na miejscowym cmentarzu 7 t. m.