Powstańcy styczniowi

szlachcic

Malarz i restaurator obrazów urodzony w Lublinie w r. 1826. Syn Majstra rzeźnickiego z Lublina, byłego żołnierza krakusów w r. 1831. W r. 1843 wstąpił do zakonu oo. Bernardynów w Radecznicy, a w r. 1848, wyprowadziwszy z sobą 30 zakonników, udał się z nimi do Węgier i odbył całą kampanię. Po 10 latach wrócił za amnestią, a zostawszy profesorem rysunków w gimnazjum lubelskim wraz z przyjaciółmi zakonnikami w r. 1863 pomagał oddziałom powstańczym dostawianiem broni, prochu i innych artykułów, czym wszelkie usługi oddawał. Pozbawiony posady i prześladowany udał się do Krakowa, gdzie zmarł 22 maja 1892 r.

Starozakonny. Żandarm narodowy, schwytany przez Moskali. Został powieszony w Błażku 12 lutego 1864 r.

ur. w Olkuszu w Król. polsk. w r. 1825r Był w bitwach pod Ślesinem i Borowem.

s. Jkuba

zesłany do gub. Tobolskiej

włość, do tobolskiej gub. na wyg, wywieziony w kwietniu i w maju 1863

był członkiem Komitetu Centralnego Narodowego w czerwcu 1862 r., na którego czele stał Zygmunt Padlewski. Następnie w r. 1863 od października do końca lutego 1864 r. był naczelnikiem wojennym okręgu krakowskiego.

Starozakonny. Był porucznikiem w powstaniu. Wzięty do niewoli. Poniósł śmierć na szubienicy w Łęcznie 23 lipca 1864 r.

Szwajcarka, bona, przewoziła niebezpieczne papiery, doglądała rannych- świadectwo Emilii Chrzanowskiej z Gorzkowic

Żyd, brał udział w powstaniu styczniowym. Służył w oddziale Standmillera. Został wzięty do niewoli i wywieziony na Sybir.

z Sącza, 78 1. urzędnik finansowy, na karę pieniężną w kwocie 5 złr. oraz utratę broni. Skazany za "zabronione posiadanie broni" przez Sąd wojenny we Lwowie, w miesiącu czerwcu 1864.

służył w oddziale Nadmillera. Pojmany, został wywieziony na Sybir.

(Bertholi), ur. 1838, of. kawalerii austriackiej, rodem z Przeworska, dowodził jazdą w partii Łopackiego, potem pod komendą Czachowskiego i Borelowskiego.

uczestnictwo w potyczkach: sandomierskie: Staszów 9.04.1863

urodź. r. 1838 w Przeworsku, kawalerzysta austr. armii, służył w oddz. Czechowskiego. W oddz. Lelewela był ranny pod Panasówką. Brał udział później jako rotm. w bitwach oddziału Czachowskiego.

udział w potyczkach: podlaskie: Oziemkówka 1.01.1864

jednodworzec kowieńskiej prowincji

Z Nadwórnej, 49 lat, gr-kat., zamężna, właścicielka realności. W sierpniu 1864 sądzony przez sąd wojenny w Stanisławowie, za przestępstwo przeciwko zarządzeniom publicznym (zapewne związane z działaniami powstańczymi), skazany na karę 8 dni aresztu zaostrzonego 2-razowym postem i zwrot kosztów kary.

ppor. (1840) Ostrowo

Ur. 1840, miejscowość w 1923: Ostrowo, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., stopień wojskowy w 1923r.: ppor., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: III-172

szlachcic Wilno województwo

były kapitan straży pogranicznej wojsk moskiewskich. Uczestnicząc w powstaniu dostał się do niewoli, gdzie stawiony przed sąd wojenny śmiało odpowiedział, że ‘‘zrodzony z matki Polki czuje się być obowiązanym pomścić się za krzywdy jej synów i braci’‘, za co skazany został na śmierć przez powieszenie. Dowodził oddziałem w powiecie opoczyńskim. Powieszony został 17 kwietnia lub maja 1863 r. w Radomiu.

były kapitan wojsk moskiewskich, uczestnicząc w powstaniu dostał się do niewoli, gdzie stawiony przed sąd wojenny śmiało odpowiedział: „że zrodzony z matki Polki, czuje się być obowiązanym pomścić się za krzywdy jej synów i braci", zaco skazany na śmierć przez powieszenie, którą odniósł w Kielcach r. 1864.

Ur. 1846, stopień wojskowy posiadany w powstaniu: szereg., liczba wykazu Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych: E-10

Wikariusz z Koła. Wymieniony w spisie uwięzionych lub wywiezionych na Sybir z diecezji kujawsko-kaliskiej.

ur. 1836 w Kruszwicy, ksiądz, wikariusz parafii Kolo. Za udział w manifestacjach patriotycznych w roku I 861, m.in. odprawienie nabożeństwa żałobnego za Kościuszkę, został w grudniu tego roku zesłany na zamieszkanie do gub. ołonieckiej, skąd wrócił w 1862. Zmarł w 1903.

umarł 1863.10.10, lat 40, Kapitan Wojsk Polskich, , zmarł z ran odniesionych w potyczce w szpitalu polowym w Kurozwękach. Tam pochowany.

(pseudon.) ur. w Krakowie r. 1842 poclof. w 26-tym bat. strzelc. austr. w garn. krakow. przeszedł z kilku kolegami Włochami do oddz. Miniewskiego. Pełniłnił służbę w legii zagracznej pod komendą pułków. Nullo, szefa sztabu Giribaldego, był w dwóch bitwach w lasach Olkuskich, w bitwie pod Sławkowem v. , w której pułk. Nullo zginął, w bitwie nad Przemszą, pod Chęchłami. w której oddz. zupełnie pozbawiony środków obrony z braku amunicji i wycieńczenia sił, po naradzie wojennej wyższych oficerów, okrążając Olkusz, wrócił do Galicji i broń zachował. W wyprawie Radziwiłowskiej był również pod dowództ. Miniewskiego, manewrował przez 7 czy 8 dni po nad granicą Wołynia oczekując na amunicyę i ludzi z rozbitych ocldz. Horodyńskiego i Wysockiego Dalej był w oddz. Komorowskiego pod Poryckiem. potem w kawaleryi Różyckiego w 3-cim szwaar. jazdy wołyńskiej. Po powst. wyjechał za granicę i bawił na emigracji do r. 1891. Później urzędn. kolei państw.