Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Zbiórka przez Pomagam.pl

Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Największa baza Powstańców Styczniowych.
Leksykon i katalog informacji źródłowej o osobach związanych z ruchem niepodległościowym w latach (1861) 1863-1865 (1866)

UWAGA
* Jedna osoba może mieć wiele podobnych rekordów (to są wypisy źródłowe)
* Rekordy mogą mieć błędy (źródłowe), ale literówki, lub błędy OCR należy zgłaszać do poprawy.
* Biogramy opracowane i zweryfikowane mają zielony znaczek GP

=> Powstanie 1863 - strona główna
=> Szlak 1863 - mapa mogił i miejsc
=> Bitwy Powstania Styczniowego
=> Pomoc - jak zredagować nowy wpis
=> Prosimy - przekaż wsparcie. Dziękujemy

Szukanie zaawansowane

Wyniki wyszukiwania. Ilość: 1824
Strona z 46 < Poprzednia Następna >
Andrzej Delert
( 24.11.1830 - 10.11.1890 Rawa Mazowiecka) - Powstaniec Styczniowy, ksiądz, proboszcz parafii Bąków. [1] "Bity knutami i skazany na 20 lat na Sybir. Powrócił znękany, schorowany i osiwiały starzec. Zmarł w Łagiewnikach koło Łodzi. [1] Uwaga! W Kurierze Lwowskim podano błędne miejsce zgonu - ks. Andrej Delert zmarł w Rawie Mazowieckiej, 10.11.1890 r [2] Pochowany w Rawie Mazowieckiej - jego grób nadal (2021 r) istnieje. [14] Urodził się 24.11.1830 r w Rawie Mazowieckiej. [3] Rodzice: 1. Jan Delert [2], [3], Dzierżawca Dochodów Ko....... lat 35 [3] , rolnik zamieszkały w Rawie [13] - ur. ok. 1796 Gołańcz w Księstwie Poznańskim [13] - zm. 03.05.1881 Rawa Mazowiecka, wdowiec lat 87 po Dorocie Schumacher [12], drugi ślub na Mazowszu 1838 Błonie [13] 2. Balbina Niwińska [2] lat 38 [3] (ur ok. 1794 - zm. 1837 Rawa Mazowiecka lat 47 akt nr 205 [6], [7]) córka Szymona Niwińskiego [6], [7] i Teresy [6], [7] Garbowskiej [8], Dziedzicowa dóbr Jarosz [6] .Jej zgon zgłosił Andrzej Delert (obywatel miasta Zgierza lat 36) - ślub - 1820 Skoszewy m. Jaroszki, on lat 24 obywatel miasta Rawa, wdowiec po Salomei Urszuli Bardzińskiej, ona panna lat 26, zamieszkała z matką w m. Jaroszki par. Skoszewy, dziedziczka części Jaroszek [8] Dziadkowie: 1.1. Michał Delert [8] fabrykant w m. Gołańcz w Księstwie Poznańskim [13] zm. przed 1838 [13] 1.2. Marianna Lewandowska po mężu Delert [8] zm. 1839 Rawa Mazowiecka akt nr 153, wdowa lat 77 2.1. Szymon Niwiński vel Niwieński [8] vel Liwiński [9] 2.2. Teresa [8], [9], [10] Franciszka [10] Garbowska [8], [9], [10] po mężu Niwińska vel Niwieńska [8] ur 1755 Kamień parafia Głowno [10] Jej rodzeństwo to Agnieszka Garbowska (ur 1750 Kamień Mniszewski par. Głowno akt 2 [11]) , Marcjanna Ewa Garbowska (ur 1750 Kamień Mniszewski par. Głowno akt nr 2 [11]) - ślub 1776 r Głowno , m. Jaroszki parafia Skoszewy i m. Kamień. Pradziadkowie: 1.1.1. ........ Delert 1.1.2. ..................... po mężu Delert 1.2.1. ........................ Lewandowski 1.2.2. ........................ po mężu Lewandowska 2.1.1. .............................. Niwiński vel Niwieński [8] vel Liwiński [9] 2.1.2. .................................. po mężu Niwińska vel Niwieńska [8] vel Liwińska [9] 2.2.1. .Jakób Garbowski [10], [11] ur przed 1730 2.2.2. Franciszka [10], [11] Głowińska [11] po mężu Garbowska [10], [11] - ślub przed 1750 Rodzeństwo: 1/ Jan Tomasze Delert (ur 13.12.1821 Rawa Mazowiecka [4], [5] - m. 1823 Rawa Mazowiecka [6], [7]) 2/ Ludwika Delert 1-vo Malewska (ur 15.04.1823 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm) - ślub 1846 Rawa Mazowiecka akt nr 15, mąż: Feliks Malewski 3/ Józef Kazimierz Delert (ur 03.03.1824 Rawa Mazowiecka [4], [5]) 4/ Józefa Katarzyna Delert (ur 20.04.1826 Rawa Mazowiecka [4], [5]) 5/ Rafał Franciszek Delert (ur 06.10.1827 Rawa Mazowiecka [4], [5]) 6/ Adam Józef Delert (ur 24.12.1829 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm. 1832 [7]) 7/ Marianna Delert (ur 01.02.1832 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm. 1832 Rawa Mazowiecka [7]) 8/ Czesław Jan Delert (ur 01.03.1834 Rawa Mazowiecka [4], [5]) 9/ Teresa Franciszka Delert (ur 01.03..1834 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm. 1834 Rawa Mazowiecka [7]) 10/ Roman Delert (ur 04.04.1836 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm. 1836 Rawa Mazowiecka[6], [7]) 11/ Filipina Delert (ur 05.01.1837 Rawa Mazowiecka [4], [5] - zm) - ślub 1858 Rawa Mazowiecka akt nr 37, mąż Albin Juliusz Schrajer
Henryk Dmochowski
W guberni Mińskiej na pograniczu gub. Witebskiej zorganizował się oddział powstańców, od nas o 3 mile [od majątku Czerepowszczyzna]. Dowódcą partyi był Henryk Dmochowski - rzeźbiarz, który uczył się w Paryżu potem w Ameryce, osiadł w Filadelfii, tam jego sława tam jego sława szeroko się rozchodziła. Był sprawcą pomnika w Savannah dla Kazimierza Puławskiego, wiele jego rzeźb w Waszyngtonie, Londynie, Poznaniu. Nie umiał władać orężem ani nie znał sztuki wojennej, tylko bezgraniczna miłość Ojczyzny i bezgraniczne poświęcenie były bodźcem tego ruchu. (...) Na Końcu kwietnia czy na początku maja przyszedł rozkaz wszystkim zebrać się w lesie w Cytowiźnie w pewnym punkcie. (...) Nadszedł 15 maja (...) W Borysowskim powiecie jest majątek Józefowa, tam mieszka generał Józefowicz dymisjonowany, prawosławny ale człowiek bardzo dobry. Nasza partya miała się złączyć z inną dalszą, więc dążyła do niej i na odpoczynek zeszło do tego generała a było ich 200 (od nas o trzy mile). Pop z Berezyny czy Dolec dał znać wojsku, które znienacka na nieprzygotowanych napadło i wszystkich jak baranów powiązało, kilku zabito, a między innymi dowódcę Henryka Dmochowskiego, wparto do błota i tam jego konia zabito. Już konający wyjął papiery z zanadrza i podarł w kawałki maczając we krwi własnej. Tamże do jednego dołu wpakowano jego konia i jakiegoś Stankiewicza. Niedaleko stamtąd są mieszkańcy Potapowiczowie, b. zacni z dawnych unitów, oporni, oni się zajęli jego mogiłą i zawsze ją upiększali kwiatami mimo zakazu i prześladowania. Po wojnie japońskiej krzyż postawili
Henryk Dmochowski
[herb=Krzywda]Henryk Alojzy Michał Dmochowski, h. {{Krzywda}}, ps. "Henry D. Saunders". Ur. 26.10.1810 Zabłocie, pow. dziśnieński (ceremonia chrztu 17.10.1811 Wilno św. Jan[9]) poległ 11.5.1863. Syn Michała i Anny Deslebert (córki majora dawnej artylerii litewskiej). Pochodził z rodziny ciężko doświadczonej. Jego ojciec, sekretarz komisji edukacyjnej, mający w Wilnie swój własny dom, został zamordowany przez służącego Chwoszczewskiego w celach rabunkowych. Stryj Jan zginął za wolność Ojczyzny, drugi stryj - Justyn, został zamordowany w Zabłociu przez plądrujący okolicę oddział moskiewski. Plebanię w Zabłociu prowadził czwarty stryj Kazimierz, który potem został arcybiskupem mohylewskim. Wszyscy byli synami Alojzego. W powstaniu walczył też bratanek Henryk - Wojciech - za co został wysłany na Syberię[11] Henryk Dmochowski studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim m.in pod kierunkiem Aleksandra Mickiewicza - brata Adama. Walczył w Powstaniu Listopadowym w oddziale Józefa Zaliwskiego, próbując z nim wzniecić powstanie ponownie w 1833 w witebskim. Musiał uciekać za granicę. Więziony przez Austriaków od 1834 do 1841 w Kufstein. Po walkach w 1846 na ulicach Lwowa udał się do Paryża gdzie kształcił się rzeźbiarsko pod kierunkiem Davida D'Angers'a, Londynu i USA gdzie rozwinął talent snycerski. W Europie wykonał m.in-. słynną rzeźbę satyryczną przedstawiającą medalion w kształcie spluwaczki, przedstawiający Jakuba Szelę i kanclerza Metternicha. W USA wykonał wiele popiersi sławnych osób, m.in. Pułaskiego i Jeffersona, zyskując wielką sławę. Otrzymał nawet w USA patent masoński. W 1853 ożenił się z Heleną Schaaff (pianistką filadelfijską), która zmarła niedługo po poronieniu drugiego dziecka w 1857 (wcześniej zmarło też pierwsze dziecko) - z wielkiego żalu wykonał wówczas przepiękny marmurowy nagrobek. Do kraju wrócił po amnestii w 1861. Tu stworzył między innymi pomnik Włodzimierza Syrokomli i posąg świętego Władysława dla tutejszej katedry. W Powstaniu naczelnik wojenny powiatu dziśnieńskiego. Uformował oddział ok 100 ludzi, sam poległ jednak szybko poległ w pierwszej bitwie pod Porzeczem 11.5.1863. Wg prasy "od pierwszego strzału", jednak w Pamiętniku Kresowej Nauczycielki relacja, niemal naoczna wygląda inaczej: ""[6] Niewielki krzyż na jego grobie znajduje się po dziś dzień wśród lasów nad jeziorem Miedzazol. Wzrostu wysokiego, włosów jasnych i tak samo brwi, oczy ma błękitne, nos trochę zadarty, twarz okrągłą; bokobrodów i wąsów do 1831 nie nosił.
Ludwik Dowbor
W latach 1847-1863 burmistrz Pilicy. Postać negatywna pomimo tego że żona burmistrza była matką chrzestną Adama Czaplica (syna słynnej Pani Czaplicowej - wielkiej patriotki). W lipcu 1863 zamknął w skarbcu miejskim dwóch wysłanników Rządu Narodowego po czym wydał ich Rosjanom, którzy ich powiesili. Następnie, wraz synem Walerianem i innymi, udając oddział powstańczy napadał na dwory i "pobierał kontrybucję" rzekomo na rzecz Powstania. Wiadomo że strzelali w Kowalewie do właściciela wsi Keferszteina jego żony i córki, znanych z patriotyzmu, w Sędziszowie związali i męczyli tamtejszego proboszcza, również gorliwego patrjotę, a w Obiechowie zrabowali doszczętnie dwór, ubożąc znaną z zacności obywatelską rodzinę. Skazany został za to przez sąd powstańczy na karę śmierci. Stacjonujący w Chlewskiej Woli Chmieliński wysłała oddział pod komendą por. Józefa Neumana, który zaaresztował burmistrza i jego syna (doszło do strzelaniny i szarpaniny). Wyrok wykonano w okolicy Dzierzgowa. Z powodu skruchy syna wcielono do oddziału, lecz on po kilku dniach uciekł i został konfidentem moskiewskim. Prasa w grudniu pisała (bez podawania daty) o rzekomym znęcaniu się powstańców podczas wyroku, którzy mieli go żywcem zakopać, potem powiesić obcinając jednocześnie uszy i nos. Powodem miało być ukrycie przed powstańcami pieniędzy miejskich. Żona Ludwika Dowbora wraz z dziećmi wywieziona została na Sybir z Olkusza w lutym 1864.
Strona z 46 < Poprzednia Następna >