Adam Piernikarski

Ur. 15.12.1843 Zator, syn. Henryka (malarza) i Marii Podlewskiej, wnuk Piotra Piernikarskiego oraz także Augustyna Podlewskiego - starosty żarnowieckiego. Ojciec Adama służył w Powstaniu Listopadowym pod generałem Wąsowiczem (w którego dobrach mieszkał i służył w gwardii w 1848). Wujem Adama był Karol Podlewski, który również powstańcem 1831 zesłańcem i 1863 (jego dwaj bracia polegli w powstaniu listopadowym).
Do oddziału w Ojcowie dotarł 10 lutego. 17 lutego walczył pod Miechowem i był lekko ranny w udo. Następnie po wyleczeniu się w Krakowie udał się do Goszczy do obozu Langiewicza, do batalionu majora "Pióro" pod Czachowskim. 18 marca walczył pod Chrobrzem, i Grochowiskami, gdzie został ranny w głowę. Wracając przeprawił się przez Wisłę pod Ujściem Solnym, gdzie został zaaresztowany przez Austriaków, ale uciekł z transportu w Patyniu. Po wyleczeniu zaaresztowany w Krakowie, trzymany parę dni na ul. Kanoniczej, lecz wypuszczony na wolność w Andrychowie. Następnie w oddziale kuzyna ojca Antoniego Świderskiego (zginął), walczył pod Szycami, ranny lekko w lewą rękę. W Krakowie znowu został zaaresztowany lecz od razu uwolniony. 19 czerwca w Glinianach przeszedł przez Wisłę. Walczył w Komorowie skąd musiał powrócić do Galicji (w czasie tej samej przeprawy zginął hrabia Julian Tarnowski). Do października pomagał organizować oddział w lasach Mokrzykowskich w dobrach Tarnowskich. Przewoził też amunicję. W tym czasie w Zdakowie gdzie mieszkał przebywała też Henryka Pustowojtów. Walczył 20 października pod Rybnicą, gdzie został ranny w głowę - przez cięcie pałaszem.

W powstaniu walczył brat Adama - Franciszek Ksawery. Organizatorem powstania był też przyszły teść Adama - Józef Malicki - ojciec Feliksy, zarządca w dobrach Laskowskiego, a ona sama była kurierką. Adam i Feliksa pobrali się 23.2.1867 w kościele Szczaworyżu. Mieli 5 dzieci: Henrykę, Marię (zam. Beranek), Mieczysławę, Stanisława Jana i Aleksandra Adama. Po śmierci Feliksy w 1888, Adam ożenił się powtórnie z z Antoniną de Kleesfeld. Mieli 5 dzieci: Michała (zamord. 1940 Twer), Jana, Antoniego (zamord. 1940 Twer), Zofię i Jadwigę. Zajmował się administracją dóbr i gorzelnictwem. Następnie rodzina zamieszkała w Buczaczu, gdzie Adam zmarł w 1920r i został pochowany.